Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της επιληψίας στα παιδιά και τους ενήλικες. Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία είναι ότι ένα παιδί αποτελεί μια οντότητα σε συνεχή μεταβολή τόσο όσον αφορά την σωματική αλλά και την ψυχική του πρόοδο και ανάπτυξη. Σε κάθε περίπτωση, την ανάπτυξη ενός παιδιού με επιληψία, επηρεάζει το είδος της επιληψίας, ο τρόπος με τον οποίο ένα παιδί με επιληψία αντιμετωπίζεται από τον περίγυρο του, η δράση και οι παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθεί το παιδί και το πως και κατά πόσο αυτή η αγωγή ή η επιληψία επηρεάζει την δυναμική της εκμάθησης του παιδιού.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι επιληψίας. Κάποιοι από αυτούς είναι ήπιας μορφής και αντιμετωπίζονται εύκολα ενώ άλλοι είναι πιο σύνθετοι και επιλεγμένοι και κάποιες φορές σχετίζονται με άλλες μορφές αναπηρίας.
Το πιο συνηθισμένο είδος επιληψίας στα παιδιά είναι καλόηθες και ήπιας μορφής μερικές φορές δε δεν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με φάρμακα.
Από την άλλη πλευρά η παιδική ηλικία είναι η περίοδος όπου επίσης εμφανίζονται σπάνιες μορφές επιλεγμένης επιληψίας που ενδέχεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην φυσιολογική ροή ανάπτυξης του παιδιού.
Όταν ένα παιδί πάσχει από επιληψία είναι απαραίτητο οι γονείς και η οικογένεια του να παίρνουν ενεργό μέρος στην ενημέρωση και στην διαδικασία αντιμετώπισης και θεραπείας. Πρέπει δε να κατανοεί κανείς ότι δεν είναι μόνον ο ασθενής αλλά και ο περίγυρος του που πάσχει, είναι λοιπόν απαραίτητο να παρέχεται σε ολόκληρη την οικογένεια σωστή και πλήρης πληροφόρηση καθώς και ψυχολογική στήριξη όπου αυτή χρειάζεται.
Ένα παιδί που πάσχει από επιληψία μπορεί να αρχίσει να βλέπει τον εαυτό του σαν διαφορετικό και αλλόκοτο σε σχέση με τα αλλά παιδιά και αυτό να έχει σαν συνέπεια να χάσει σιγά σιγά την αυτοπεποίθηση του. Επίσης μπορεί την ανησυχία και στενοχώρια των γονιών να την θεωρήσει δικό του λάθος και να κατηγορεί τον εαυτό του για αυτό.
Είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται το παιδί με επιληψία να ζει μια ζωή όσο πιο φυσιολογική γίνεται.
Αίτια της Επιληψίας:
Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι επιληψίας είναι εξωγενείς παράγοντες όπως ανατομικές ανωμαλίες, λοιμώξεις φλεγμονές ή τραύματα. Στα παιδιά όμως εμφανίζονται πολλά είδη επιληψίας που δεν έχουν άμεση σχέση με εξωγενείς παράγοντες αλλά είναι συνδεδεμένα με ηλικιακά καθορισμένες διαταραχές στην ωρίμανση την ευαισθησία και τις λειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Αυτά τα είδη επιληψίας εμφανίζονται συνήθως σε μία ηλικιακά συγκεκριμένη περίοδο. Για παράδειγμα η Νηπιακή Μυοκλονική Επιληψία συναντάται στην νηπιακή ηλικία ενώ η Καλοήθης Παιδική Επιληψία (ή Ρολάνδιος επιληψία) συναντάται στην παιδική ηλικία.
Στα παιδιά εμφανίζονται επίσης σπασμοί που δεν έχουν άμεση σχέση με επιληψία αλλά αποτελούν έκφραση σχετικής ανωριμότητας του εγκεφάλου. Παράδειγμα είναι οι πυρετικοί σπασμοί και οι σπασμοί λόγω συναισθηματικής φόρτισης.